Er is bijna niets meer dat niet bespreekbaar is op de sociale media. Maar één thema hou je het best uit de digitale praatgroep en dat is de dood. Er bestaat niet zoiets als ‘Sterven 2.0’. Mensen die een dierbare hebben verloren, hebben verdriet, echt verdriet.
Bij overlijdens is een gebrek aan elementaire beleefdheid op een platform als Facebook ronduit kwetsend. In uitvaartbedrijven hoor je de meest onwaarschijnlijke verhalen. Zo was er een familie die het afscheid van hun dierbare in intieme kring wilde laten plaatsvinden. Daarom hadden ze een heel kleine zaal gehuurd. Tot hun onstentenis had een kennis plaats en uur op zijn tijdlijn geplaatst, zodat de familie ineens geconfronteerd werd met een menigte van ruim 200 goedbedoelende begrafenisgangers. Nog pijnlijker is het verhaal van een oma die op facebook moest lezen dat haar kleindochter een half uur eerder was omgekomen bij een verkeersongeval.
Voor wie twijfelt hoe te reageren bij een sterfgeval, dit zijn de vuistregels:
- Stuur geen droevig kijkende emoji, of nog erger, een like bij een digitaal overlijdensbericht.
- Als jij verneemt dat iemand uit je familie of kennissenkring is overleden, post dit dan niet ‘als eerste’ op je tijdlijn. Het is aan de dichte familie om te beslissen op welke manier het overlijden bekendgemaakt wordt. Zo komen de condoleances ook terecht bij de personen voor wie ze bedoeld zijn.
- Jouw gevoelens zijn secundair bij een overlijden, tenzij je zelf dichte familie hebt verloren. Een Facebookbericht in de trant van ‘Ik ben verdrietig, mijn vriend is dood.’ is een faux pas van formaat.
- Als je een uitnodiging krijgt voor de uitvaart, dan is dat een persoonlijk bericht. Gooi het niet in de groep. De familie bepaalt wie al dan niet welkom is op het afscheid.
Iemand die op zijn tijdlijn communiceert over ziekte, kun je beterschap wensen met een comment. Het wordt lastiger als een van je contacten er heel erg aan toe is en het verloop van zijn ziekte op Facebook beschrijft. Voor hem of haar is het misschien een vorm van verstrooiing, maar je sympathie betuigen doe je in dit geval het best met een privéchat of een echt bezoekje. Uiteraard plan je dat bezoekje in overleg en val je niet ongekamd en ongestreken bij je getroffen vriend(in) binnen.
Blijf in elk geval aan de oppervlakte bij zeer slecht nieuws, zoals een sterfgeval. Dan laat je Facebook best even links liggen en zoek je offline manieren om te communiceren met de dierbaren van de overledene. Als het even kan, condoleer je met een persoonlijk briefje of kaartje. Op papier, ja. Dat bestaat nog en het is persoonlijker dan een voorgedrukt rouwkaartje. Kende je de overledene, maar niet zijn familie of vrienden, dan kun je de officiële rouwpagina googelen om publiek je medeleven te betuigen. Veel begrafenisondernemers maken tegenwoordig een online rouwregister aan. Post ook daar een gepaste, niet al te schreeuwerige reactie. Een afscheid gaat tenslotte niet over jouw gevoelens, het is de overledene die voor het laatst de eer krijgt om in de picture te staan.
