De kans is groot dat u zelfs een ernstig geval van nomofobie bent, zonder het zelf te weten.
Een nomofoob is overdreven bang om niet altijd en overal bereikbaar te zijn via zijn mobiele telefoon. De term is een afkorting van de Engelse benaming ‘no-mobile-phone phobia’. We zijn dol op onze smartphone waarmee we altijd en overal onze mailbox en accounts op de sociale media kunnen volgen. Met onze smartphone hebben we immers de wereld in handen. De virtuele wereld welteverstaan en die blijft in een sneltreinvaart veranderen. Maar het is de bedoeling dat u de technologie gebruikt en niet omgekeerd. Het groeiende aantal burn-outs is volgens specialisten zeker voor een deel te wijten aan het feit dat we op al die kanalen altijd bereikbaar moeten zijn. Tenminste: dat denken we.
Goed nieuws: uw smartphone heeft een ‘uitknop’.
Want het is niet omdat we met zijn allen tegenwoordig altijd onze telefoon bij de hand hebben, dat we ook op elk moment gecontacteerd willen worden. Iemand gewoon opbellen, dat is in feite voorbijgestreefd, met uitzondering van de zakelijke telefoons die we tijdens de werkuren plegen. Nu we allerlei mogelijkheden hebben om elkaar te sms’en, te mailen, te ‘Whatsappen’ en wat al niet meer, hoeft u eigenlijk zelden nog iemand direct lastig vallen. Via andere media geeft u de ander even tijd om te antwoorden als het hem past.
Laten we de smartphone vergelijken met onze ouderwetse telefoon. Toen we vroeger niet thuis was, namen we ook niet op.
Tijdens vergaderingen, een voorstelling, in het restaurant, zelfs tijdens de maaltijd thuis blijft de telefoon onbeantwoord. U legt die dus ook niet op tafel. Uitzondering zijn dringende telefoons die u verwacht. Als het niet goed gaat met oma, wil u hiervan zo snel mogelijk en persoonlijk van op de hoogte gebracht worden. Verwittig de anderen op voorhand dat u een telefoon verwacht. Als de bewuste telefoon komt, gaat u even weg. Na het gesprek zet u uw smartphone uit.
Wie in levenden lijve naast u zit, geniet altijd meer van uw aandacht dan al wie u op een andere manier probeert te bereiken.
Als u iemand toch moet opbellen, vraag dan eerst en vooral of de andere tijd voor u heeft. U weet niet waar de persoon zich op dat moment bevindt. Als u zelf wordt gebeld, is het helemaal niet onbeleefd om te zeggen dat een ander moment u beter zou uitkomen.
Een tip: bij mobiele telefoons gebeurt het nog geregeld dat de verbinding verbroken wordt, vooral als een van de gesprekspartners aan het reizen is. Om te vermijden dat u elkaar met zijn tweeën voortdurend terugbelt, geldt de regel: wie zelf gebeld heeft, belt terug. Ook bij voicemail geldt: die spreekt u altijd in. Klaar en duidelijk. Herhaal daarbij zeker telefoonnummers of andere moeilijk te onthouden berichten. Of kondig in uw voicemail aan dat u het nummer per sms zult sturen.
Smartphones helpen ons in onze communicatie, en laat dit nu net de basis van etiquette zijn. Vandaar dat we het in deze blog geregeld zullen hebben over netiquette, manieren in de virtuele wereld. Want hoe dan ook, het is niet uw smartphone die beleefd of onbeleefd is. Het is diegene die hem bedient.
