‘Wat doen jullie met Valentijn? Wat zal je hem/haar geven? Wat heb je gekregen?’ ‘Euh… niets eigenlijk’.
Tot voor kort werd u als koppel vrij verdacht beschouwd als u op 14 februari niet met volle overgave meedeed aan het jaarlijkse spektakel van de liefde. Alle restaurants waren al weken van tevoren volgeboekt. Ooit las ik op deze ‘hoogdag’ de menukaart van een restauranthouder, die voor openingsuur the beast in hem had losgelaten en met ‘zinnenprikkelende oesters’ , ‘ tot de verbeelding sprekende worstjes’… tot en met ‘hete chocolade’ op de proppen kwam… Gelukkig had hij zijn menu op een groot bord buiten neergeschreven zodat potentiële klanten nog op tijd gewaarschuwd waren. U zal maar een single man of vrouw geweest zijn die net in dit restaurant zijn honger wilde stillen.
Fortuinen gaven koppels uit aan kitscherige knuffelberen, pluchen hartjes van bedenkelijke kwaliteit en nog meer dan dat fraais m die dan een week later bij de kringwinkel te deponeren. Daar konden ze uiteraard ook niets doen met deze overdaad aan zacht rood want zelfs als hondenknuffel voldoen dit soort zaken niet.
De Heilige Valentijn, een Romeinse priester uit de 3de eeuw voor Christus
draaide zich elk jaar om in zijn graf. In zijn tijd had Keizer Claudius
huwelijken verboden omdat hij vond dat getrouwde mannen
slechte soldaten waren. Priester Valentijn hielp de verliefde koppels
door hen in het geheim wel te laten huwen. Toen dit aan het licht kwam,
vloog de priester de gevangenis in. Aangestoken door het liefdesvuur
dat hij overal rond zich zag, werd hij zelf verliefd op de dochter van de gevangenisbewaker.
Op de dag van zijn executie – 14 februari – stuurde hij haar een afscheidskaartje
met daarop: ‘Vanwege uw Valentijn’.
Eeuwenlang was de verliefde priester vergeten. Het was pas in het midden van de 18de eeuw dat het gemeengoed werd om op 14 februari een kaartje of bloemen te sturen naar een geliefde. Dit waren eerst nog handgeschreven boodschappen. Vanaf 1913 begon de Amerikaanse firma Hallmark met de massaproductie van zogenoemde ‘Valentijnskaartjes’ vol strikjes en hartjes. De rest is geschiedenis.
Gelukkig lijkt deze hoogdag van de commercie nu over zijn hoogtepunt heen.
Uiteraard staat de rij voor de bloemenwinkel op 14 februari nog tot buiten,
ook al betaalt u op die dag meer dan het dubbele voor uw rozen. Bloemen
hebben tenminste nog een symbolische betekenis. Hou daar dus rekening mee
en let er op dat u een oneven aantal bloemen koopt. Witte bloemen staan
voor onschuld, naïviteit maar ook voor hoop.
Rood betekenen ambitie, kracht en passie. Blauwe bloemen staan voor wijsheid,
zuivere en platonische liefde. Schenk een jonge dame veeleer een lichtgekleurd boeket.
Als u dan toch per se uw geliefde een attentie wil geven, wacht dan tot de Valentijngekte voorbij is. Zoek intussen op uw smartphone nog even deze onvergetelijke song van Chet Baker op en laat hem zachtjes door uw woonkamer klinken: ‘Each Day is Valentine’s Day’. Gratis en van een onmetelijke intensiteit.
