‘Wat kan ik als geschenk geven’, het is een topic die genodigden van een feest vaak flinke kopzorgen baart. Dat merk ik aan de vele vragen die ik daarover krijg. Een perfecte gastvrouw of –heer kan hierover geen suggesties geven in de uitnodiging. Mijn antwoord is al even veelzijdig, maar toch deze tip: uw geschenk hoeft vooral niet duur te zijn, maar is in de eerste plaats een persoonlijke attentie.

Een kennis van me was uitgenodigd op het verjaardagsfeest van een vriendin. Het was een belangrijke verjaardag en mijn kennis wilde iets speciaals geven, maar wat dan? De vrouw in kwestie heeft immers alles of kan het in ieder geval kopen. Dus kwamen we tot de conclusie dat de kostprijs er eigenlijk niets toe deed, maar dat de jarige in de eerste
plaats een persoonlijk geschenk moest krijgen. Ze moest voelen dat er moeite was gedaan om haar iets te geven dat niet met geld te koop is.

Na lang nadenken heeft mijn kennis toen beslist om zijn jarige vriendin een concertticket te schenken, persoonlijk ondertekend door de dirigent. Daarvoor was hij eerst naar de andere kant van het land gereden en had uren in de file gestaan. Maar het gezicht van de jarige toen zij ontdekte dat zij ‘persoonlijk’ door de dirigent van haar lievelingsorkest was uitgenodigd, was goud waard.

Totaal onpersoonlijk vind ik een waardebon schenken van de een of andere winkel. Dat kan je misschien geven aan een kind. Maar een volwassene die een bon openmaakt, ziet meteen hoeveel hij waard is voor zijn vrienden en dat heeft een zielig tintje. Veel feestvarkens plaatsen een bankrekeningnummer op hun uitnodiging. Dat is natuurlijk het makkelijkste voor beide partijen, het is eigenlijk onbeleefd. Uitzondering is een gift vragen voor een goed doel. In dat geval kan je wel het banknummer geven. 

Wie een groots feest geeft, kan wel stiekem een vriend inschakelen die voor jou een gezamenlijk geschenk regelt. Dan kan hij of zij de anderen genodigden inschakelen om samen te leggen voor een reis, een kunstwerk of… Op die manier kan het feestvarken achteraf tenminste concreet bedanken voor ‘de bijdrage aan zijn droomreis naar New York’ in plaats van te zeggen: ‘Bedankt voor uw 50 euro’. 

Voor kleinere events moet u het vooral niet te groots zien. Laat 30 euro het maximum zijn als u bij vrienden thuis gaat eten. De prijs van een cd, een boek of een boeket bloemen. Wie naar een feest gaat, rekent ongeveer 50 euro per persoon. Voor een huwelijksfeest mag het al iets meer zijn, dat hangt af van uw relatie met het bruidspaar. 
Een jong bruidspaar kan zeker doorverwijzen naar een huwelijkslijst, rijpere trouwers kunnen sparen voor een huwelijksreis. 

Nog dit: ga nooit naar het feest met het geschenk in uw handen. Volgens de etiquette moet een geschenk meteen opengemaakt worden. Bloemen bijvoorbeeld, laat u ook het best vooraf brengen want volgens de etiquette moet de gastvrouw ze meteen in de vaas zetten en ze ook nog een goede plaats in huis geven. En dat terwijl ze op dat moment vooral haar gasten wil verwelkomen en een blik in de keuken werpen. 
Herinnert u zich de gêne van Michelle Obama toen ze voor het oog van de wereldpers op de presidentswissel van Melania Trump een prachtig doosje kreeg, met daarop het merk Tiffany? Volgens de sociale etiquette moest ze het meteen openmaken. Volgens het protocol had het doosje dan weer nooit in zicht mogen komen. Neen, ik durf te wedden dat Michelle Obama dit vervloekte juweel heel diep in haar kast bewaart en het gewoon uit principe daar voor altijd laat liggen. 

Wat als u een fles wijn krijgt of een andere fles met lekkers? Die hoeft u zeker niet meteen open te maken, want u had als gastvrouw of –heer ongetwijfeld een fles in gedachten die beter past bij de maaltijd. Trouwens een Fransman een fles wijn schenken geldt als een regelrechte belediging. Veel Fransen hebben vooral een hoge hoed op van hun eigen wijnkennis en vinden niet dat ze ‘verbeterd’ moeten worden. 

En de pralines die u krijgt van uw gasten? Moet u die meteen delen? Uiteraard niet. Hou die maar voor uzelf. De dag erop zullen ze u bij het opruimen goed van pas komen. Of om etiquettespecialist Kevin Strubbe te citeren: ‘Als u badparels krijgt, gaat u toch ook niet in bad met uw gasten’.